Dag 3: Beijing - de oude stad, dansen in het park en de acrobatenshow

Hoi allemaal,

Vandaag hebben we veel gedaan, dus lang verhaal. We hebben vooral kennis gemaakt met het oude Beijing. Weg van alle toeristische bezienswaardigheden en heerlijk wandelen door de oude straten van de stad.

We begonnen bij één van de oudste tempels in Beijing en liepen vanaf daar naar een hutong uit de jaren 50 (https://en.m.wikipedia.org/wiki/Hutong). Leuk eens gezien te hebben, maar vanaf daar liepen we door naar een oude hutong uit de jaren 20 en daar had ik me echt op verheugd. Denk aan smalle oude chineze straatjes. In elk straatje vindt je diverse deuren. Achter elke deur bevindt zich een soort binnenplaats waaraan zich weer een paar woningen grenzen. Achter één zo’n deur wonen dus een aantal gezinnen, allemaal uit dezelfde familie. De mensen waren daar ontzettend leuk en vriendelijk. Ze waren duidelijk niet zo gewend aan toeristen. Zo kwamen velen even naar buiten en mochten we zelfs bij twee binnenplaatsen binnen een kijkje nemen. Daarna natuurlijk wel even met de heer de huizes op de foto.

Na de hutongs zijn we verder gelopen richting een bijzonder park. Ouderen mogen daar gratis naar binnen terwijl jongeren moeten betalen, dus zoals je begrijpt waren daar veel ouderen. En oh wat was het gaaf. In elk deel van het park gebeurde wat anders. Mensen die gezamelijk aan het dansen waren, gokken, zingen, sporten, fotoshoots aan het houden waren, hun kleinkinderen met elkaar lieten spelen en zoveel meer. Geen bingoavonden in het bejaardentehuis voor deze mensen, maar sociale actieve bijeenkomsten in het park.

Bij een van de gedeeltes waren ze pluimbal aan het trappen, aan het dansen en meer. Daar kwam een oudere meneer op mij aflopen en begon, in goed Engels gelukkig, tegen me te praten. Waar ik vandaan kwam, hoe lang ik hier verbleef, waar ik nog meer naar toe ging, etc etc. Op een gegeven moment kwam de vraag: ga je mee dansen? En echt.. mijn eerste reactie was: “Wesley help..”. Maar al snel sloeg dat om in: “ach wat kan mij het boeien.. wanneer maak je dit nou mee? Leuk toch?” Dusss zo gezegd zo gedaan, ik ging mee dansen. Waar ik vanuit ging, en wat ik eerder zag, was dat ik gewoon als onderdeel van de groep mee ging doen, maar nee natuurlijk niet. Lekker in je eentje samen met een oudere meneer de geenideewelkedans dansen (gelukkig begonnen al snel wat andere paren mee te dansen). Ook erg fijn dat deze meneer goed kon leiden, anders was ik echt de pineut. Tientallen chinezen vonden het heel interessant en begonnen zich, al filmend, rond ons te verzamelen. Ben heel blij dat ik het gewoon gedaan heb. Ontzettend veel gelachen!

Na het park zijn we nog verder gelopen naar o.a een moslimwijk en moskee. Had qua uiterlijk wat weg van een tempel, maar toch weer zo anders in ruimtes en gebruiken. Ook interessant om eens te zien.

Vervolgens zijn we eind in de middag nog naar een acrobatenshow geweest. Ontzettend gave knappe acts gezien. Al deze acrobaten worden hier op de acrobatenschool van Beijing vanaf jongs af aan opgeleid en reizen de hele wereld over met hun show. Vooral de laatste act waarin meerdere motoren in een ronde metalen kooi reden was gaaf. Telkens als je dacht dat er geen motor meer bij pastte kwam er nog eentje bij. Tot er 6 inzaten die allemaal op volle snelheid door die kooi scheurde. Heel cool.

‘S avonds nog even lekker gegeten en weer teruggegaan naar het hotel. Morgen de laatste dag in Beijing en dan in de avond met de nachttrein naar Pingyao. Beetje spannend wel, maar ook dat zal weer een onvergetelijke ervaring zijn; 2000 chinezen in een trein van 800 meter en ‘slapen’ in een open coupes met 6 beden. We gaan het meemaken.

Liefs,

Marije